Eén brok liefde
Als één brok liefde
Ik geloof mijn ogen niet
maar zij kijkt dwars door me heen
valt mijn hart binnen en
verklaart het tot haar gebied
Ze verandert de dorre bodem
in vruchtbare grond en
laat haar oevers er landen
Ik stroom mee op haar liefde
en draag haar op handen
Als één brok liefde
Ze verkent m'n innerlijke vertrekken
loopt langs gevoelige snaren
littekens en blaren
zet de ramen ver open
en laat de zon binnen
om mijn gemoed op te klaren
Ze neemt plaats
in de lege verlaten stoel en
haar hand strekt zich uit
naar mijn voor haar
ontplooiend verliefde gevoel
Geplaatst in de categorie: liefde