Dat ik nog steeds van je hou...
Het bleek niet eeuwig
Ik zie je daar staan
In het zilvergrijze kunstbont
In de sneeuw
valt een traan
Je blonde krullen wiegen
zachtjes op de wind
Je lichtblauwe ogen omgeven
door lange zwarte wimpers, je
maskara met tranen verweven
Je ogen kijken me aan
Je trilt
Van de kou, of
misschien omdat je weet
dat ik nog steeds van je hou
Het haalt niets meer uit
Het bleek niet eeuwig
Je wilt gaan, gaat
weg met een ander
en laat mij in de kou staan
Je oogleden knijpen
de tranen samen
Je wilt het niet weten
het eindigt hier, hier
waar we elkaar ooit tegen kwamen
Geplaatst in de categorie: liefde
Blijf zo doorgaan met je gedichten.