Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.237):

bruisende lente

als wij ons nesten bouwen
met liedjes en zoenen
getuimel en kozen
waarin ik je lief
vannacht, en jij mij
tot ademnood
lachend, onbegrijpelijk

terwijl jij als een stille bries
mijn lijf natekent
in mijn lenden verhalen schrijft
teder en licht als water
en jouw gestreel
mij branden laat
als laaiend vuur
waarin de dorst verdampt

wanneer jouw woord
voorzichtig aarzelend van lippen valt
het mijne kleurt
in tinten van een liefde
dan bruist er lente
zelfs in het grijze van mijn herfst.