Ver van het licht
Ik, Ik wacht, wachten,
Ver van het licht,
Ik wacht,
In de donkere nacht,
Terwijl het dag is.
Ik probeer door te lopen,
Te rennen,
Al rokend of straalbezopen,
De weg beloop ik schokkend en stokkend.
De weg die ik zou moeten gaan,
Is, van hier, Ver vandaan.
Ik probeer het licht te zoeken,
Maar het lukt me niet.
Ik probeer de goede weg te nemen,
Maar ik verdwijn in het niet.
Niets houdt me tegen; ik schreeuw het uit.
Ik vraag om de goede weg en roep om hulp,
Maar de gil
Is als een muntje dat valt in een stille ruimte.
Het blijft stil.
Laat iedereen me ineens alleen?
Of lijkt het maar zo, omdat je ze in de goede tijd niet nodig hebt.
Nee er is er geen één.
Ik word gek op deze plek,
Het blijft maar in mijn hoofd rondzwerven,
Het is er gewoon in gaan kerven.
Ik word gek op deze plek,
Waar ga ik heen?
Inzender: Jist, 14 oktober 2007
Geplaatst in de categorie: emoties