verboden liefde
Als traag het vale ochtendlicht
Door nevels dringt en wint van duisternis
Ook door het zolderraam naar binnendringt,
Contouren van de kamer zichtbaar maakt,
Draai ik me om naar jou, ben je ontwaakt?
Een glimlach om je mond,
Ben jij dat echt naast mij?
Jij die nog zo vredig slaapt;
Genieten wilt van "Nu" te leven
Ik voel dat je gelukkig bent,
Al is het maar voor even.
En even traag als het vale licht,
Dat langzaam overwint,
Tast mijn hand naar je warme lijf.
Buiten hoor ik een vogel, die klagend zingt.
Maar hier heerst rust,
Onmetelijke vrede
Ik kijk naar jou en proef opnieuw
De zoete smaak van mede.
Ik druk me zacht tegen je aan.
Ben ik een dief?
Fluisterende gedachten
"ik heb je zo lief"
En warme lichamen zoeken traag
Elkanders vorm.
Ik voel de glimlach die ik niet kan zien
Maar wel verdien?
En jij zegt zonder woorden;
"ik heb ook jou lief,
Hou me nog even vast,
Ondergedoken!
Voordat ik wakker word"
.....Betovering verbroken.
Geplaatst in de categorie: liefde
geheim
1.480
Geef je reactie op deze inzending: