Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.345):

De herfst part zoveel.

Je zult maar zo bloot zijn als de bomen van nu
de takken kaal wijzen heel, heel erg hoog
alsof hij zich schaamt voor zijn blote uiterlijk

Zelfs de grassprietjes doen er aan mee, want bij een
beetje zon, lijkt het warempel wel alsof ze proberen
de nok van de boom te willen keren.

Je zult maar zo bloot zijn als de bomen van nu
de takken wijzen heel erg hoog
ze wijzen richting de hemel, waar die zich dan bevindt

Bij de tijdelijke naaktheid van de bomen,
is één ding zeker, dit is tijdelijk want als de lente
komt ontspruit de nieuwe lichting blaren en kunnen
we zijn naaktheid voor even vergeten.

Dan ruist vol trots de bomenpracht, geeft schaduw
aan jou en mij, dan is zijn naaktheid weer verborgen
tot het volgende getij.

Dan herhaalt de geschiedenis zich opnieuw en zo zal elk
jaar weer de boom in naaktheid te zien zijn, maar geen mens
die zich druk maakt om die bloterik, wanneer hij zich
tentoonstelt.

Je zult het niet in kranten lezen, het wordt
niet op het nieuws vertelt, want zoveel bomen
die bloot staan ontkomen niet aan het
geweld van de getijden.