Guinevere
In stilte schrijf ik voor mij neer
Mijn liefste lief, zij is niet meer
De hartstocht die mijn pen nu leidt
Was vroeger voor mijn Guinevere.
De nacht is leeg, en ik probeer
Papier te vullen, maar ik crepeer
Nu ik moet denken aan de tijd
Die ik bezat met Guinevere.
Het leven wat ik ambieer
Is uitzichtloos, en zie hoezeer
Ik leef in oppervlakkigheid
Want ik verloor mijn Guinevere.
Er is geen ander die ik begeer
Geen jonkvrouw die ik adoreer
Opdat ik niemand ooit verwijt
Dat zij niet lijkt op Guinevere.
Elke dag bemerk ik weer
Dat ik in duisternis verkeer
Waarin geen licht zich onderscheidt
Want licht, dat was mijn Guinevere.
En nu ik steeds haar naam scandeer
En louter op geheugen teer
Verhevigt zich in mij de strijd
Die ik nu strijd voor Guinevere.
Als u dit leest, dame of heer
Onthoud het leed hiervan en leer
uw kinderen dit ene feit:
Ik stierf alleen voor Guinevere.
Geplaatst in de categorie: liefde