Alles slaapt
Een lange dag baart de nacht.
De donkere duisternis dwaalt dadelijk
door de straten en over de velden.
Alles slaapt, niemand schijnt wakker te zijn.
Stille slapende mensen in de zwarte duisternis
doodse rust, stilte en leegte bevestigen
de duistere nachtelijke aanwezigheid.
Alles slaapt, en toch iemand die wakker is.
Alles slaapt, maar mijn hart is wakker
Mijn hart klopt, spreekt en overlegt.
Dingen die in de dagelijkse drukte dreigen te verdwalen.
Mijn hart vertelt het lichaam over deze overleggingen.
Het spreekt over alle onduidelijke beslommeringen.
En stopt als de weeën van de geboorte van de dag me omringen.
Inzender: Anne, 16 november 2007
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid