Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.739):

Aardekind

Zijn lippen zijn vergrendeld
Zijn vingers zijn de wind,
Niemand had hem begrepen,
maar het was een eenzaam kind.

Zijn gezicht kent geen emotie
Misschien had hij er geen,
Eenzaam, gesloten, een kind van de aarde,
Zijn leven was van steen...

Zonder dat hij het vernemen kon,
Was hij voorgoed verdwenen.
Was hij op reis naar de maan en de zon,
Die eeuwig op hem schenen...