Hartenkreten

hartenkreet (nr. 21.927):

alles op zijn tijd

eenzaam was ‘t strand en leeg
in een opgaande zon golven warme gevoelens
banen zich verstolen
een weg naar je hart
meten de liefde aan ’t licht

jij komt uit het duister van nacht
gaat met lange schreden
naar waar schepen dromen
en jouw verlangen
tijd en ruimte overbrugt

in voelbare stilte
wandelt decemberzon
met jou over de zee.