Hartenkreten

hartenkreet (nr. 22.208):

Ode aan de mond.

Jouw mond
vormt beweeglijk
de woorden,
volle lippen.
Licht trilt een
mondhoek.
Mooie sensuele,
plooibare mond,
vol melodieuze
klanken,
schaterend soms.
Volle rode lippen
gerond in stille lach,
steeds wisselend
van vorm, vol kleur.
Zo soepel,
warm glanzend,
speels lokkend.
Je vochtige tong
streelt de
gewelfde ronding
van de half
geopende lippen.
Daartussen,
tanden, hard
parelend wit,
haast voelbaar.
O, warme
lieve mond,
ik vraag je,
ik smeek,
sluit je rond mijn
zo verdroogde
lippen, zuig vast,
versmelt in een
eindeloze
vermetelheid.