Hartenkreten

hartenkreet (nr. 22.242):

zo eenzaam, dood

Verschrikkelijk eenzaam dacht ik dat je zou zijn
Slechts vergezeld door de ree en het poezelig konijn

Alle bloemen die men je gaf
Aten zij in de koude nacht van je graf

Waarschijnlijk heb je ze vergezeld
En ze de weg naar dit lekkers zelf verteld

Of een gezellig gesprek met ze gevoerd
Zoals je vol begrip met al je hartelijkheid velen hebt beroerd
Toen je nog leefde
En dit ook aan mij kon geven

Hopelijk heb je het waar je nu bent erg fijn
Je te moeten missen doet erg veel pijn