Morgen probeer ik het weer
Schoorvoetend liep ik naar de telefoon
toetste de nummers in
eindelijk vond ik de moed
om jou te bellen
de zoemer ging over
vijf zes keer
en ik wachtte
met een brok in mijn keel
maar het bleef stil
er werd niet opgenomen
de moed zakte in mijn schoenen
tranen sprongen in mijn ogen
driftig veegde ik ze weg
morgen probeer ik het weer
maakte ik mezelf wijs
als verdoofd
zittend op mijn stoel
me afvragend
hoe het zo ver kon komen
en de wind….fluistert troost
ontredderd voel ik me
Geplaatst in de categorie: emoties