Weggerukt bij mij vandaan...
Waarom moest je nou weg,
ik had je nodig,
niet alleen daarom,
niemand wilde je laten gaan.
Ik houd van je,
eigenlijk moet ik 'u' zeggen,
ik weet dat je al lang weg bent,
maar ik mis je zo erg.
Zo erg dat mijn hart er pijn van doet,
je verliet me toen de tijd nog niet rijp was,
daar kun je eigenlijk niets aan doen,
maar toch kon ik niet zonder je.
Ik ben net weer bij je geweest,
zo zwart, zo koud, zo gevoelloos,
is de steen waaronder jij rust,
je bent al zo lang weg.
Het is nu bijna negen jaar geleden,
dat je mij verliet,
dat waar jij rust nog een zon kan schijnen,
het zou er voor altijd donker moeten zijn.
Geplaatst in de categorie: verdriet