Gebroken hart
Het honingzoete licht
van de zomerzon
glansde in haar ogen
Eindeloos ver
verbleef haar blik
vertoefden
haar gedachten
Eenzame roos, zo
onbereikbaar dichtbij
In haar hart schrijnde
een traan
een smart
die niet wou wijken
Ze vertrouwde het me toe
op een avond
in het amberschemer
van een bruine kroeg
Verloren voelde zij zich
Broos en weerloos
als een zijden vogel
wiens vleugels braken
de dag
dat jij haar verliet
Geplaatst in de categorie: verdriet