Vlinder
De herfst valt in,
Mistnevels ontsieren het land
En regen bedroeft mij.
Ik kijk uit het raam
En zie tomeloze somberheid.
De kilheid bevangt me tot het bot.
Ik loop buiten en lopenderwijs
Dwalen mijn gedachten af naar zomerse streken
Waar de druiven rijpen
En honing vloeit.
Ik keer terug in de realiteit
En de sleur grijpt me bij de keel.
Mijn enige houvast is
dat de zomer eens zal wederkeren
en dat mijn gedachten dan zullen opfleuren
tot zover droom ik
en vlieg ik
in mijn onbegrensde fantasie
als een vlinder in de lente.
Inzender: peter driessen, 14 februari 2008
Geplaatst in de categorie: tijd