Hartenkreten

hartenkreet (nr. 22.915):

als zou ik het niet weten

zo zijn wij ooit gegaan:
jij voorop in ‘t land dat helemaal jou was
ik als verzamelaar van al jouw stappen

elk afzonderlijk uit afgevallen lover oprapend
en jaloers de vogels wegjagend
die in jouw schreden pikten

niet altijd was het herfst
maar altijd wel een stroom
waarlangs wij met of tegen ’t water spraken

en als wij zaten en ik mijn blik geketend
had aan hemel in woord en nevel
over de rivier en in de dichtstbijzijnde boom

had jij met jouw woorden reeds
mijn hele land volledig opgemeten
simpel omdat ik ‘t jouwe was

vandaag ga ik nog steeds dezelfde sporen
van gezamenlijke wegen en ‘k weet:
de jouwe zal ik overal herkennen.