Hartstikkesteenstraal.

Het kan raar lopen
in het leven
maar ik kan d'r
niet meer bij
Zó breng ik
met een gedichtje
weer
een lach op je gezichtje
En nu
draai je je hoofd om
en loop je me zo, zonder
een blik
een lachje of
iets wat ook maar
op een begroeting leek
en dat zelfs
tot twee keer toe,
hartstikkesteenstraal
voorbij.

Zie ook: http://communities.zeelandnet.nl/data/vanalleswat/

Schrijver: Peterdw., 6 maart 2008

peterdw-hotmail.com

Vriendschap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 3.676