De verlating
In de verte vliegt een vogel
Nog zo vrolijk in het rond
Heeft nog geen besef
van wat er komen zal
Gisteren leefde ik nog
Ik had sneller moeten zijn
sneller dan hen
Maar ik kon niet meer
Er kwam een knal
Die was voor mij bestemd
En ik kreeg hem
Een paar tellen later lag ik op de grond
Met pijn in mijn armen en benen
Niemand helpt mij
Niemand kijkt achterom
En dan wordt het opeens allemaal 'zwart'.
Zie ook: http://partyflock.nl/user/821906:Marjoleinn.html
Schrijver: Marjolein Wolting, 16 maart 2008
Geplaatst in de categorie: afscheid
De verlating 3.0 met 12 stemmen 
2.019
2.019
Geef je reactie op deze inzending: