toen
Ik weet nog toen
alles een betekenis had en
ik niet kon leven zonder vuur
dat het fijn moet zijn is mij verteld en dat
het nooit meer zo wordt is mij duidelijk.
Ik ben dat zwarte gat van onduidelijkheid die
bewijst dat leven alleen bestaat door adem te halen
verhalen te vertellen en gezellig op visite gaan.
ik bewijs de mensheid een dienst door voor altijd binnen
te blijven en nooit meer praat
Alleen haat en vloek, het lezen van een zogenaamd
goed boek dat mij alles doet vergeten en
het verleden doen missen en mij in twijfel doet brengen
zoals het elke dag gaat gebeuren
ik ben niet langer op te beuren
Het leven is een grap(je)
Geplaatst in de categorie: emoties