was jij maar bij mij
Ik was in de huiskamer op het gezelligste uurtje van de dag.
Was best vrolijk en spontaan aan het praten met mensen die er ook waren.
Toen... kwam jij binnen.
Ik werd er heel verlegen van...
Ik werd er gelijk heel stil van...
Ik zag wel die stiekeme blik van jou naar mij.
Ik kon merken aan je gezicht dat er iets was.
Mijn hoofd ging op hol:
Ik zag jouw mooie ogen,
ik hoorde je mooie enthousiaste stem.
Ik vermeed om naar je te kijken.
Als ik een wens mocht doen
dan iss het dat je je excuses aanbood
voor die ene keer.
En dat je me een knuffel gaf,
als gewone vriendschap en zei:
Ik wil je beste vriend zijn,
wil jij dat ook?
Geplaatst in de categorie: liefde