Amstelveense weg
Op de Amstelveense weg,
daar denk ik altijd aan jou zoenen.
De allermooiste vrouw was jij
mooier dan talloos veel miljoenen.
Op de Amstelveense weg,
daar kijk ik altijd naar jouw raam
waarachter wij toen samen woonden,
daar fluister ik nog steeds jouw naam.
Toen was ik jong en ijzersterk,
toen was de liefde heel gewoon.
Maar nu weet ik hoe bijzonder het toen was,
omdat ik nog altijd van jou droom.
Zeven lange donkere nachten per week,
zie ik overal jouw gezicht.
Dan lig ik uren wakker,
omdat ik jou nog altijd mis.
Maar als ik wakker ben dan leef ik gewoon mijn leven.
Dan denk ik zelfs soms dat ik je eindelijk ben vergeten.
Dan denk ik niet aan je lach of hoe je lichaam was
het lange diepe missen dat begint altijd ´s avonds pas.
Refrein
Maar je was toen gegaan, had mij toen verlaten
jij had niets meer te zeggen of uit te praten
je zei, ik ben leeg en heb niets meer te geven
ik wil bij je weg, zei jij, en verder met mijn leven.
-----------------------------------------------------------
Toelichting.
Van de CD 'Industrial', volumn 04 van Paul Vinken.
@ Muziek, Paul Vinken. Tekst Ronald Offerman.
Zie ook: http://www.ronaldofferman.nl
Schrijver: ronald offerman, 6 april 2008
Geplaatst in de categorie: songtekst