In een omhelzing

Door een zuchtje wind
Knakte de boterbloem
Van ’t zondagskind

Jong, veel te jong
Maar zo verliefd
Op mij en de bloem
Aangedaan, gekliefd

Ze was enkel in haar hoofd
Waar wolken stapelden
En schapen zwart werden
Enigszins verdoofd

Ik zag dit alles op afstand
Ogen traanden, echo’s zongen
Ik zocht naar bloemen in ’t land

We spraken niet, geen gebaren
Ik gaf enkel een nieuwe bloem
Om haar tranen te bedaren

Ze was broos en zacht
Bij de aanraking van haar hand
Schonk ze mij een lieve lach

Wij konden niet meer wachten
Wij stierven voor elkaar
In een omhelzing te verzachten

bloem omhelzing

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 1.115