Niks en niets
Gedachten en vragen die elkaar steeds antwoorden
met een lome twijfel.
Van langzaam wachten dat niets verdeelt en niets beweegt.
Van mezelf en de spiegels die niet spreken omdat
ze niets nieuws ontdekken
en de woorden niet verdrijven of om een echo vragen
als de regen valt
die de dagen
hun laatste kleuren ontneemt.
Alles herhaalt zich en vouwt de dagen open en dicht
en verdeelt momenten in sporen
die niets veranderen omdat
ze nergens naar toe leiden
en me achterlaten
met een stilte die me niet
wil wakker maken.
Geplaatst in de categorie: emoties