even god
Vanmiddag kon ik zo mooi fluiten
- nee mooi is niet het goede woord
zelfs fluiten niet - maar ik liep buiten
en wist, want voelde me gehoord
Geen kind'ren die hun ruzie staakten
geen prachtvrouw die verliefdig keek
geen zon die alles lichter maakte
en weer thuis bleek ''t dezelfde week
maar toen ik floot, vanmiddag buiten,
was alles beter, minder rot
nu wil ik meer, maar lippen muiten,
berispen mij: Niet eeuwig god!
Geplaatst in de categorie: maatschappij