Het station

Het station is koud, maar droog
De stoel waarop ik zit voelt koud
Mijn wereld is veilig
Mijn wereld veranderd

Haar verschijning vult mijn blik
Mijn boek leg ik weg
Haar stem, zacht als honing
Blonde lokken vallen zacht langs haar gezicht

De middag gaat voorbij
De avond gaat voorbij
We lachen, raken elkaar aan
Ik zie de blik in haar ogen
Er komt zeker een vervolg

Het is donker, de zon schijnt
Het regent, de zon schijnt
We lopen samen, naast elkaar
Het is donker, de zon schijnt
Het regent, de zon schijnt

Mijn hart klopt snel
Haar blik spreekt tot mij
In gedachten loop ik naast haar
Luisterend naar wat ze vertelt

Het station komt in zicht
Zou dit al ons eindstation zijn?
Nee, haar blik zegt van niet
Mijn gevoel vertelt me ook van niet
Op een winderig perron staan twee mensen
Ze kijken naar elkaar

Op een winderig perron staan twee mensen
Ze kijken naar elkaar
Zij kijkt naar hem
Hij kijkt naar haar
Ik zie haar blik
Haar trein is bijna bij het station

Ik wil haar kussen
Hoe pak ik dit aan?
Zij kust mij
Ik kus haar
Zij kust terug
De wereld is verkleind tot dit moment
De wereld bestaat alleen uit deze plek
Kussend nemen we afscheid
Beiden willen niet weg
Beiden willen we dat dit moment blijft bestaan
Tijd staat even stil
Beiden willen niet weg
Beiden willen we dat dit moment blijft bestaan
Ik kijk de trein met haar erin na

Nu zit ik hier, achter een bureau
Zij zit achter haar bureau
Gescheiden van elkaar, slechts nog voor even
Verliefdheid kent geen afstand
Je bent altijd in mijn gedachten

Schrijver: JRH, 24 april 2008

helsbengellive.nl

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 795