schuld

Verstikt door honderden starende gezichten,
die naar je kijken maar niet zien staan,
hangt jouw leven aan één enkel draadje,
terwijl je nog steeds met beide benen op een kruk staat.

Je kijkt voor je uit en ziet het licht,
je mompelt iets wat alleen ik kan horen
en doet daarna je mond weer dicht.

Je kijkt niet achterom en ziet dus niet,
dat de gezichten niet van een vijand waren,
maar die van een vriend.

Ondertussen zit ik daar in een hoek gedauwd,
terwijl ik eenzaam wegkwijnde,
denkend aan jouw laatste woorden:
voor de één een keerpunt, voor de ander het einde.

schuld dood afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 692