In haar wolft de wind

Waar angst en vrees
Als wurgend koord
Haar bijna de keel afsnijdt
Kleurt heldhaftigheid
En moed het bloed
Dat door haar aderen stroomt

Ze richt zich op
En kijkt fier
Het naderende onheil
In den ogen
Sterker ben ik
Zegt ze met de toon
Van liefde en dapperheid
In haar stem

De toorn is woest
Maar zal bedaren
Omdat de liefde
Immer overwint
Zij zal nooit buigen of barsten
Met gebalde vuisten
Loopt zij tegemoet
In haar wolft de wind
Haar voetstappen zijn zeker

angst moed

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 564