Mooie woorden brakers.
De rijmelaristen
die de mooiste
woorden wisten,
over albasten borsten
dichten dorsten.
Nevelslierten
donkeren mijn hart
daarvan snapt dus
niemand nog een barst.
Luister mooie
woorden brakers,
harteloze
zinnen krakers,
gedichten komen
uit het hart,
o ja op hart volgt
altijd wel weer tart.
Wit gemarmerd
in't azuren blauw,
klinkt afgezaagd
ook veel te lauw.
Een gedicht moet zitten
vol gevoel,
in transparante eenvoud,
dat is nu net
wat ik bedoel.
Geplaatst in de categorie: liefde