Hartenkreten

hartenkreet (nr. 23.845):

genieten

In de schaduw van de Zimmertoren
liet ik weer eens mijn gedachten gaan
een overvol terras maar niemand kon dit horen
laat staan dat iemand het kon verstaan

De schoonheid van het rimpelloze water
bruusk verstoord door een vissende reiger
de sfeer gebroken door het gesnater
van de eenden aan de steiger

En toch zit ik stilletjes te genieten
van de sobere eenvoud van de dingen
en kunnen mijn ogen vol tranen schieten
van de schoonheid die ik laat doordringen