Tijdloze schoonheid
Ik meende je te zien
in een slanke vrouw
met warme ogen
op een verre weg
langs het tijdloze water
helder en diep
En ik meende je te horen
in de stem van een engel
een lach van broze weemoed
het ruisen van abelen
de zang van verborgen vogels
En ik meende je te herkennen
in een elf met haar als zonlicht
een gewaad van sneeuw
in de geur van de dageraad
het zoete parfum van de lente
Want ja,
ooit had ik je echt gekend
zo jong en mooi
zo zalig en betoverend
dat ik je
niet kon vergeten
Ik zag je in alles
een wonderbare bloem
ontsproten
aan de wortels
van een droom
een droom
van eeuwige schoonheid
Geplaatst in de categorie: liefde
Aan het dichten te zien, wel. Heb erg genoten van dit gedicht.