Hartenkreten

hartenkreet (nr. 24.022):

waarom.....pap

Waarom jij, pap, waarom nu al?
Je was nog zo jong, nog zo geliefd
Waarom ben jij uit mijn leven?
Waarom duurde het samenzijn maar even
en waarom ben je eigenlijk niet gebleven?
Waarom ben je vertrokken zonder reden?

Ik wil me je herinneren zoals je was
Maar nu besef ik pas
Wat ik je allemaal nog had willen vragen en zeggen
We hadden elkaar nog zoveel uit te leggen

Maar nu is het te laat
Ik weet me geen raad
Met m’n gevoelens, met m’n verdriet
Nee pap, jou vergeten zal ik niet.

De herinneringen blijven in mijn gedachten
De foto’s waar je zo op lachte
In mijn hart zul je altijd blijven bestaan
Al zal het nu wat moeilijker zijn
Want leven zonder jou doet pijn
Ik zal je nooit vergeten.

En er is één ding dat je echt moet weten
Dat ik erg veel van je hou
Je bent en blijft mijn eigen ster
Die straalt en twinkelt van heel ver
Zo ben jij ook een beetje bij mij
Pap, ik blijf met bewondering naar jou kijken
Als jij jouw handen over mij uit wilt strijken.

Ik mis je nu al, pap! Het doet verrekte zeer,
Gigantisch is de klap. Ik zie je nimmer meer…
In mijn hart zul je altijd blijven voortbestaan

Kus van je dochter