Hartenkreten

hartenkreet (nr. 24.136):

kassen in scherven

er is geen pijn meer in dit land
geen angst en ook geen leed
maar ook geen lach, geen warme liefde
geen leven noch vereenzaamd sterven
(wij zijn tenslotte allemaal
wel ergens Calvijns erven)
die Jezus spelen, minimaal en zelfs voor
God en elke ooit gekende dader
redden willen, liefst uit de goot
(slachtoffers? die gaan vanzelf wel dood)
zich Wilders noemen of Verdonk
trots zijn op (ja, op wat in feite?)
en heel hard roepen over nood
in Nederland en vol, te vol
hun mond over hun (zelf)bescherming
vereend door kleur en huis oranje
wanneer de jongens strijden moeten
voor eer en vaderland (maar ’t liefst
voor heel veel centen), ook in Irak
Afghanistan omdat J-P hoereerde
met hem die satanstaat Amerika
acht jaren lang regeerde

- sport ver(l)broedert, maakt gezond
de jeugd die kogelrond, te dik
terwijl te velen zelfmoord plegen -
ook leven zonder grenzen
gaat op den duur vervelen
respect wordt nu gevraagd
met aandrang als het kan
vanuit het politiek Den Haag
(laat mij niet lachen man)
en met veel verve
wordt alles afgebouwd
de AOW, het ziekenfonds
salarissen en ouderzorg
(belastingen en gouden handen
die zeker niet, o neen)

zelfs onze trotse kassen
nog enkel maar glasscherven.