Hartenkreten

hartenkreet (nr. 24.371):

De nacht voorbij

Hoe de nacht mij ook bemint
en loze uren de tijd bedrinken
met de regen aan
het zolderraam

stamel ik pijnlijke kreten
die gesmoord door het kussen
zich als zwaluwen nestelen
in de zin des levens

de tijd beraadt zich
als het licht zich eindelijk
om mij bekommert en ik
vermoeid weer aan een
nieuwe dag begin