Toen
Ik denk ze te horen soms.
Het lijkt of ik ze zie zitten,
rokend en jenever drinkend.
Klinkend, ploegend,
op het braak liggend terrein
van onwennige ogen en oren.
Hun stemmen klinken door
als naschokken in niemandsland,
die het land verscheuren
en bomen ontwortelen.
Terwijl niemand het op dat moment zag
is de wereld toch veranderd.
Zie ook: http://ronaldofferman.nl
Schrijver: Ronald Offerman, 7 juli 2008
Geplaatst in de categorie: idool