In aantocht

Toen ik vannacht het licht uit wilde doen
Hoorde ik opeens een oude en roestige
Eend knarsende tot stilstand komen

Het had me niet verbaasd, want als
Gedachten krachten zijn, dan had dat
Heel gemakkelijk kunnen gebeuren

Ik zou de deur al hebben opengemaakt
Nog voor hij aan had kunnen bellen
En ongehinderd zou ik zijn droef

Gezicht zachtjes in mijn handen nemen
En op zijn wang, vlak naast mijn hand,
Zou ik een lichte kus hebben gedrukt

Ik zou hem binnenloodsen, en dat
Alles zonder woorden, alsof ik wist
Dat hij in aantocht was

Dan zou ik fluisteren: je tandenborstel
Ligt al klaar, en hij zou lachend zeggen
Je hebt me dus verwacht

We zouden samen slapen in mijn smalle
Bed, stil huid aan huid, mijn armen om
Zijn tenger lijf geslagen

We zouden niet meer spreken over al
Hetgeen er mis ging, want dat zou de
Pret opnieuw bederven

We zouden dromen van een lange, lange
Nacht en van een niet-bestaand
Ochtendgloren

Schrijver: Areth, 7 juli 2008

thera.heemskerkversatel.nl

verwachting

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 16 stemmen 928