Verhuizen
Eenzaam en alleen, door erosie neergestoken.
Interne bloedingen door lekken in de goot.
Je schouders ingezakt en ribben gebroken.
Toen ik je vond, was je op leven na dood.
Waar anderen je liever zouden slopen,
Zag ik de schoonheid en karakter in je nokken.
Met mijn laatste centen besloot ik je te kopen
Om je waardigheid te behouden en voor je leven te knokken.
Nu jaren later zal ik het moeten missen
Je gekreun en gekraak als ik je verwarmen wil,
De vaart die bij je hoort overvol met vissen.
De nachten in de zomer zo zwoel en stil.
De smaak van de peren in onze boomgaard.
De geur van het vers gemaaide gras.
Het geblaat van de schapen zwaaiend met hun staart.
Het terras waarop ik de laatste nieuwtjes las.
Ik lach van buiten maar huil van binnen,
Je was voor mij veel meer dan een huis.
Het enige plekje waar ik me kon bezinnen.
Het laatse wat ik had, mijn enige “echte” thuis.
Geplaatst in de categorie: verhuizen