Zonder gedachten

Het leven zou hem niets meer vragen of veranderen.
De dood fluisterde wat hij niet meer kon dromen.
Dankbaar zocht hij de stilte die hij niet kon verliezen.
Waar hij wachtte werd de stilte een metgezel en
keek hij naar de mensen die hun stemmen volgden
Ze zagen hem maar gunden hem alleen een oude schaduw op een bank waar wachten geen belofte was.
Waar ze niet wilden zijn omdat ze niet wilden delen wat ze wisten en met hun gedachten steeds probeerden te verjagen.

blijven zijn eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 801