Er is altijd wel een vrouw die zich aandient
Er is altijd wel een vrouw
die zich bij mij aandient.
Zo ben ik nooit alleen
en geniet van de lusten
En hoef ik niet te voelen
wat in mijn ziel gaande is.
Mij wordt niet gevraagd
of ik wel wil.
Zolang de vrouw haar mijn lichaam
ter beschikking stelt
Ben ik blij
Dan kan ik mijn lusten
Bevredigen
zonder mij te engageren.
Helaas,
mijn hart blijft in onrust
En onbevredigd.
De vrouwen kiezen mij steeds uit
Nooit eens heb ik de vrouw gekozen.
Of toch een enkele keer
Koos ik een vrouw
Maar die stelde
Haar lichaam
Niet onmiddellijk
Ter beschikking
Want ze wou een oprechte liefdesrelatie
En geen lustrelatie.
Dus dacht ik toen verkeerdelijk
“Dit zit goed fout…”
Nu zie ik in dat ik
Al die keren fout was
Al die vrouwen die
Mij met hun lichaam wilden strikken
Respecteerden zichzelf niet
En konden dus ook mij niet respecteren
Laat staan liefhebben.
Deze herkenning maakt
Me droevig en verdrietig
Waar is die ene echte
Waardevolle vrouw
Hoe kan ik haar hart terugwinnen?
Waar haal ik de kracht vandaan om voor haar te vechten?
Moeilijk voor me…
als de vrouwen steeds voor jou hebben gevochten
Maar jij niet voor eeen vrouw…
Maar kom
Voor alles is er een eerste keer
Met steun van de Heer
Lukt het me wel een keer.
Geplaatst in de categorie: emoties