Bij het ochtendkrieken

in het maanloze donker
kleuren gedachten
ze vloeien in elkaar over
ik weet

jij bent hier
maar mijn ogen verbergen
het kind dat ik ooit was

dat staat centraal
in het tij van mijn leven
dan realiseer ik mij

onder jouw golven
verdwijnt de kille duisternis
tot zover als ik kan zien

ik reik
van binnen naar buiten
droom mijn lente

jij geeft mij weer nieuw leven
bij het ochtendkrieken
als nooit tevoren…

individu leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 328