Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.295):

Jij die me onophoudelijk lieft

Ik demp mijn gesnik in het wit
van jouw geluk en tel de gaten
in het kant die ik met mijn nagels
heb getrokken wanneer jij mijn
pijn voelde en je woorden
mij streelden op je veld van eer

En de nachten dat jij smetteloos
de onreine pijnen uit mij sprak
en ik als kind mij uitte terwijl jouw
liefde mij beduidde dat ons de eeuwigheid
is gegeven voor en na het sterven

En nu nog steeds mijn lief
vaar ik blind als de nacht
de vondeling is van mijn dromen
en hij kermend mij de slaap ontneemt
ben jij nog steeds de oase aan mijn zij
die me laaft aan liefelijkheden en geluk