Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.363):

Zon, zee en strand

Hij maakte een hart van goud
Uit het zand, anders was er niet
Niemand zag zijn stille verdriet
Een teken van liefde, die ene, van wie hij houdt

Toen de vloed eindelijk opkwam
Was hij verslagen en aangedaan
Het stilde niet zijn vuur of vlam
En hij bleef zwijgend stilstaan

Tot het hart zijn vuur bluste
En hij huilde, zijn hart sloeg
Vlak voor hij het hart kuste
En onbewust de last droeg