De zee
Slenterend loop ik op het strand
mijn gedachten probeer ik te laten varen
Mijn voetstappen laat ik achter in het mulle zand
terwijl de wind waait door mijn haren
Mijn gedachten dwalen toch naar de tijd van toen
het brengt ontroering diep in mijn gemoed
Wat vroeger was kun je nooit meer overdoen
het verdwijnt immers voorgoed
De golven kabbelen zachtjes af en aan
terwijl de wolken de zon doet verdrijven
Onverwachts komt daar een traan
die mijn verdriet in het zand doet schrijven
De zee komt langzaam dichterbij
en neemt zo mijn schrijven mee
Er komt een verlossend gevoel in mij
de golven nemen mijn verdriet overzee
quicknet.nlGeplaatst in de categorie: verdriet
De zee 3.0 met 7 stemmen 
1.121
1.121
Geef je reactie op deze inzending: