Toen, nu, later

Het toen brengt beelden in mij boven,
zwevend als mistflarden die uitdagend
en ongrijpbaar van mij afdrijven
en diep in mijn wezen
neemt het verlangen toe
naar wat ooit was
en waarvan ik weet
dat ik het ongemerkt en naïef
aan mij voorbij heb laten gaan.

Nu neem ik mij voor
om de zonnige momenten van het nu
diep in mijn zijn te koesteren
en te bewaren voor de
verstilde momenten van later.

Zodat,
als later nu toen is geworden,
ik meer kan genieten
van de roze wolken van nu
waar ik mij soms op bevind.
Maar het heimwee dat mij
dan ongetwijfeld kwelt,
zal net zo gekleurd zijn
als het verlangen van toen.

heimwee toen tijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 732