inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.629):

Geen Titel

Een jong gezicht
Verbitterd door verdriet en pijn
Tussen oude mensen
Met wie ze één zou moeten zijn

Een jaar geleden
Nog een lachende vrouw
Die kon lopen en kon praten
En altijd het beste voor iedereen wou

Na platgedrukt te zijn, geplet,
Door grote wielen overreden
In stukjes gescheurd
Weggerukt uit haar oude leven

Zit ze in een vreemd tehuis,
Te staren uit het raam
De minuten tikken weg
En het leven vliegt voorbij

De vroegere vrienden mompelen
Het zou je maar gebeuren
En kijken haar meelevend aan
Om daarna weer vrolijk verder te gaan

Maar zij blijft daar eenzaam zitten
En door het glas ziet ze de mensen
Zonder verdriet en pijn
Een van die mensen, die zij had moeten zijn.

Schrijver: Renate, 20 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 704

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
21 oktober 2008
Email:
gabrielamommersyahoo.com
Heel mooi beschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)