mijn stervende hoop
intens zwart was de nacht
terwijl de maan achter de wolken riep
ga niet ga niet op weg
in je droom die verloren is
sinds gisteren aan de horizon
gezonken was in het zilt
het bed was koud
en de winter liet me weten
dat vluchten geen zin meer had
en zodra ik het verloor van de slaap
kwam ik terecht op de gletsjer
van vervlogen dromen
en de weg terug
was net zo wit als het licht
wat me verblindde met de kou
die me langzaam bevroor
en toen stierf ik met mijn laatste hoop
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid