Gelukkig was ze.
Ik zag haar staan,
ze keek me aan met tranende ogen.
Maar er verscheen een glimlach,
toen ik een glimlach terug gaf.
Met haren zo vet
alsof ze jaren niet gedouched had
met kleren die kapot waren,
niet om aan te zien.
Maar gelukkig was ze
door het kleine beetje liefde dat ik gaf.
Inzender: Latoya, 8 november 2008
Geplaatst in de categorie: moraal