we zouden kunnen zeggen
we zouden over liefde kunnen spreken
en ‘k zou je zeggen dat het mij bevalt
hoe reeds mijn lijf het jouwe schijnt te kennen
als is het niet voor ‘t eerst dat wij ons
warm verwennen
‘k hou van je vel en ook je huid lieft mij
en ik je fiere borstjes waarop je tepeltjes geplant
en ‘k beef in jou wanneer mijn hongerend zoeken
zich heel diep in je nestelt en ik je vind
jij warme vrouw
ik lief ook allebei je ogen die open zijn en mij
heel teder in zich drinken, jouw vragen ook
en ook je zoete stem en niet alleen wanneer zij verzen
spreekt maar zelfs in ernst van de dagen, in smart
wanneer zij snikkend breekt
ik zou je zeggen dat ik je lief wanneer ‘k je zie
en vlinders fladderen voel in buik de lust te lachen
van een vreugde dat ik je ken, dat jij er bent
en dat ik weet dat jij ook kunt genieten
wanneer jij mij verwent
we zouden elkaar kunnen vragen of het gemeend
is wat wij zeggen en of het liefdesvuur ons brandt
in lichterlaai; of alles wel bij naam genoemd moet worden
en of wij elkaar lezen uit de hand
maar alle woorden blijven stom zelfs ‘t stil gefluister
van de adem hoor je niet, er is geen enkele ruimte
voor de spraak waar jij de vrijheid van de tong geregeld
en telkens als ik ademhaal heel vlug mijn lippen
met de jouwe weer verzegelt.
Zie ook: http://sunset.deds.nl
Schrijver: sunset, 14 november 2008
Geplaatst in de categorie: liefde