Dubbel-mono, levenslang

Er wordt van mij gehouden
Maar ik word niet meer vastgehouden,
Het voelt koud, van binnen erger dan van buiten
De dood doet nu nog warmer aan
Ik moet je laten gaan

Verstand of hart, ik kan er niet bij
Alles voelt leeg, alles doet pijn, niets klopt nog
Schemerzone tussen weten en besef
Misselijk, onwerkelijk, ik was ook jouw vrouw
Ik, “slechts” half van jou.

Eindelijk zag je wie ik was,
Niet wat je wilde zien
Gevangen in gemeenschap en jezelf
Geen acceptatie, alleen onvervuld verlangen
Een niet uit te houden eenzaamheid.

En wat er nu nog overblijft is dat beter?
Kou
En mijn levenslang niet meer gehoorde: “ik hou van jou”.

polyamorie levenslang

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

0.0 met 7 stemmen 843