Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.994):

Maatje verloren, Vriend erbij?

Ik weet het niet mijn lief,
ik weet het écht even niet.

Ik bedoel, ik, die me altijd opstelt
als een positivo,
ik ben nu even helemaal uitgeteld.

Ik vraag me af,
hoe zwaar
wegen sommige woorden,
en hoe zwaar weegt
een geste, hoe zwaar
weegt soms een gebaar?

Als helpend bedoeld,
maar als bemoeienis
ervaren,
heeft dát
de echte liefde
dan vermoord?

Hoe dun
was dan dat draadje,
en hoe sterk
was dan het koord?

Als ik er aan denk
aan zo'n stom
cultuurverschil
word ik echt
compleet gestoord.

Want zó dichtbij was het,
ons geluk,
we hadden het helemaal
in eigen hand.

Maar woordjes-komma's-streepjes-puntjes-
jeminee, wat een gezever,
beroofden mij van mijn verstand,
en hebben mij
-en ik vroeg het je nog?-
uiteindelijk dan toch vermoord.